تبیین درک دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران از فرایند ارزشیابی استاد: انتظارات، چالش ها، راهکارها

زمینه و هدف : استفاده از نظر دانشجویان برای ارزشیابی تدریس و فعالیت های آموزشی استادان یکی از روش های معمول و متداول در مراکز آموزشی است که با گذشت زمان، کاربرد آن فزونی یافته است. بر این اساس، مشارکت پویا و معنی دار ایشان در این فرایند، امری ضروری است. بنابراین مطالعه ی حاضر، به تبیین درک دانشجویان از فرایند ارزشیابی، چالش ها و راهکارهای پیشنهادی ایشان پرداخته است.   روش کار: این پژوهش به صورت کیفی در سال 1391 در 3 دانشکده دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام گرفت. جمع آوری نظرات در قالب 3 جلسه بحث گروهی جداگانه با مشارکت 19 نفر از دانشجویان صورت گرفت. شرکت کنندگان در جلسات، بر اساس نمونه گیری مبتنی بر هدف از میان دانشجویان عضو کمیته مشورتی دانشجویی دانشگاه انتخاب شدند. تمام بحث های گروهی ضبط و داده ها به روش تحلیل محتوا تجزیه و تحلیل شدند. برای تأمین اعتبار و مقبولیت داده ها از شیوه نظارت و بررسی همکار استفاده شد.   یافته ها: موضوعات اصلی استخراج شده شامل چالش های درون داد ارزشیابی (با دو طبقه موانع مشارکت و عوامل تأثیرگذار)، چالش های فرایند ارزشیابی (با دو طبقه زمان انجام ارزشیابی و قالب دلخواه دانشجویان جهت ارزشیابی) و چالش های پیامد ارزشیابی (با دو طبقه انتشار نتایج ارزشیابی و وجود سیستم پاداش و تنبیه) بود.   نتیجه گیری: از آن جایی که درک و آگاهی دانشجویان در خصوص فرایند ارزشیابی و کاربرد نتایج آن در افزایش مشارکت و جدیت ایشان در پاسخگویی به سؤالات حایز اهمیت می باشد، پیشنهاد می گردد در راستای کاهش تورش اطلاعات ( information bias ) در فرایند ارزشیابی استاد، در حوزه های اطلاع رسانی مناسب و به موقع به دانشجویان و استادان، برگزاری دوره های آشنایی با مفهوم و کاربرد ارزشیابی و همچنین بازنگری در پرسش نامه های ارزشیابی، اقدامات سازنده تری صورت گیرد.